ده سال از آغاز عملیات ساختمانی تأسیسات مورد لزوم مسابقات فوتبال در قطر در 2022 می گذرد و ده سال است که سکوت در باره کشتاری که صورت می گیرد حاکم است. این کشتار مربوط به ده ها، صدها و هزاران کارگر هندی، پاکستانی، بنگال و سری لانکائی است که در شرایطی مانند برده داری کار می کنند. سازمان های حقوق بشر همواره از شرایط غیرانسانی و متوفیان بسیاری در مکان درحال ساخت گزارش کرده اند. اما از قرار معلوم این موضوع برای کسی مهم نیست. زیرا شمار کشته شدگان را فیفا و دول غرب بی اهمیت تلقی نموده یا حتّا ندید می گیرند. البته در این باره هیچ ارقام رسمی اعلام نگشته است. به همین جهت سازمانهای غیر دولتی و روزنامه نگاران فقط می توانند گمانزنی نمایند و آن نیز بر ارقامی که از جانب سفارتخانه های موطن کارگران مزبور مطرح می گردند متکی است.

سه شنبه گذشته روزنامه انگلیسی گاردین رقم سرگیجه آوری را در این رابطه قید نمود که در روزنامه های اکویپ و هومانیته نیز به زبان فرانسوی منتشر گشت. این رقم دستکم به 6500 متوفی از سال 2010 بدین سو می رسد( که معادل هفته ای 12 کشته عرض ده سال است). با اطمینان می توان گفت که در این ارقام کشورهایی که رقمی را ذکر نکرده اند مانند فیلیپین و کنیا بحساب نیامده اند.

آرژانتین: آیا استادیوم ها پاک هستند؟