مجری برنامهاخبار تلویزیون آلمان، توماس روت، دیشب تأکید کرد که در حال حاضر 3,2 میلیون آوارگان جنگ سوریه در اردوگاه های موقت پناهندگان در کشورهای مجاور در چادرها به سر می برند. سازمان های کمک رسانی، دیگر پولی در کیسه ندارند و سازمان تغذیه جهانی اعلام نموده است که فقط برای آذوقه ی لازم برای پناهندگان تا پایان امسال به 64 میلیون دلاز نیاز است. این در حالیست که زمستان در راه است. یعنی هزنیه گرما، عایق سازی چادرها و روانداز نیز باید تأمین گردد. به همین جهت وی از بینندگان تقاضای پرداخت صدقه نمود.

The Week, (REUTERS/Stringer) : منبع
اما کسی در این باره سخنی نمی گوید که چه کسی از این جنگ بهره می برد. آیا چنین نیست که بزرگ ترین منفعت در سراسر جهان به جیب صاحبان صنایع جنگی می ریزد؟ پرسشی که بی پاسخ می ماند اینست که چرا صنایع جنگ افزار در کشورهای صنعتی غرب که با پشتکار تمام تولید نموده و خوب هم سود می برند از جانب سازمان ملل و کشورهای تولید کننده تسلیحات مکلف به پرداخت بخشی از سود حاصله برای کمک به آوارگان جنگی نمی شوند. میزان سهم آنان در این کمک ها می تواند چند برابر مجموع مبلغی باشد که از جانب مردم به جهت همدردی با جنگ زدگان جمع آوری می شود.
چگونه می توان از مردم انتظار کمک داشت در حالیکه ما همگی می دانیم که سوداگران جنگ با تمسخر و شانه بالا انداختن عکس العمل نشان می دهند. زیرا آنها که موجب بروز جنگ نبوده اند، کاری که آنها می کنند کمک رسانی به مردم است از این راه که اسلحه مورد نیاز را در اختیارشان می گذارند، البته در مقابل پرداخت هزینه. زیرا هر چه باشد آنها هزینه تولید را باید بپردازند.